Nie jest oczywistym faktem, że mężczyźni nie zawsze szli na wojnę z własnej woli. Często byli przymusowo wcielani do armii i to właśnie przytrafiło się jednemu z bohaterów tej powieści, Jimowi Pigeonowi.

Wojna to nie tylko linia frontu – wynikające z niej trudności doprowadziły w całym kraju do niepokojów społecznych, strajków i zamieszek. Tłum, w geście sprzeciwu wobec polityki państwa, obrzucił nawet kamieniami królewski powóz, co wywołało panikę wśród rządzących.

W tym okresie cena chleba wzrosła tak drastycznie, że wielu rodzin nie było stać na jego zakup. Części społeczeństwa w oczy zajrzał głód. Zdesperowane kobiety wzniecały zamieszki, włamywały się do piekarń i kradły chleb – te wydarzenia przeszły do historii jako Bunt Gospodyń Domowych.

Jednym z najciekawszych odkryć autora było to, że kobiety często towarzyszyły swoim mężom, lub innym męskim członkom rodziny, na wojnie. Wojenne żony, jak je nazywano, prały i gotowały w żołnierskich obozowiskach, a nawet dostarczały mężczyznom wodę na pole bitwy.

Bitwa pod Waterloo jest niewątpliwie jedną z najsłynniejszych bitew w historii brytyjskiej wojskowości, ale niewiele brakowało, by potoczyła się zupełnie inaczej. Książę Wellington, w swych staraniach, by pokonać Napoleona, polegał na wsparciu armii pruskiej. Wojska pruskie dotarły jednak na pole bitwy z dużym opóźnieniem, a o mały włos nie zjawiłyby się tam w ogóle, jako że w mieście, przez które przejeżdżali, wybuchł pożar, uniemożliwiający przejazd armii.

Autor powieści historycznych nie byłby sobą, gdyby w małym palcu nie miał wszystkich dziejowych faktów. Solidny research to znak rozpoznawczy Kena Folletta, autor zawsze z entuzjazmem wymienia źródła, z których korzysta podczas pracy nad powieścią:

• Po pierwsze: książki – kopalnia faktów i anegdot.
• Po drugie: mapy. Część wydarzeń przedstawionych w „Zbroi światła” rozgrywa się w kontynentalnej Europie, ważne więc było, aby czytelnik mógł zrozumieć, jak wyglądała Europa u schyłku XVIII wieku i jakimi trasami mogliby wówczas podróżować bohaterowie powieści.
• Po trzecie: muzea. Tym razem był to Quarry Bank Mill w Cheshire, gdzie nadal mają działające maszyny dziewiarskie z okresu, w którym rozgrywa się akcja „Zbroi światła”. Przyjrzenie się ich budowie i poznanie zasad ich funkcjonowania okazało się niezwykle pomocne w opisaniu trudnych i wyniszczających dla robotników warunków pracy w zmechanizowanych zakładach włókienniczych.
• Po czwarte: miejsca. Odwiedzanie powieściowych miejsc akcji pomaga dostrzec szczegóły i sprawia, że wyimaginowany świat staje się rzeczywisty. W przypadku „Zbroi światła” miejscem kluczowym dla opisywanych wydarzeń okazało się pole bitwy pod Waterloo, gdzie autor spędził aż tydzień.
• Wreszcie: eksperci. Historycy to wspaniali ludzie, którzy rozwieją wszelkie twoje wątpliwości, a przede wszystkim stanowią nieocenione źródło informacji.

Powieścią „Zbroja światła” Ken Follett spina klamrą dwa cykle historyczne: „Filary Ziemi” i „Stulecie”, tworząc ośmiotomową epicką panoramę tysiąca lat dziejów zachodniej cywilizacji!

Patrząc na wszystkie te powieści razem i każdą z osobna, choć nie były pierwotnie zaplanowane jako całość, nietrudno dostrzec, że łączy je jeden wspólny temat przewodni, niezależny od czasów i miejsca akcji – wolność.
„Mój sprzeciw wywołują wszelkie przejawy niesprawiedliwości: dyktatura, wojna, dyskryminacja, przemoc fizyczna i psychiczna, lecz przede wszystkim – systemowa. I naprawdę podziwiam wszelkie przejawy oporu: działalność sufrażystek i bojowników o prawa obywatelskie, związków zawodowych i wszelkiego rodzaju rewolucjonistów – od Jacka Cade’a do Martina Luthera Kinga.
Spędziłem życie, odtwarzając ich zmagania w opowiadanych przeze mnie historiach, i wiem, że bitwa jeszcze się nie skończyła. Ale jeśli spojrzymy z większej perspektywy i weźmiemy pod uwagę postępy, jakie poczyniliśmy od czasów średniowiecza, jedna rzecz jest jasna: wygrywamy!”
Ken Follett